...ادامه از قبل
کات نهایی
هایپرهیدروزیس آگزیلا نه تنها به عنوان مشکل زیبایی در نظر گرفته می شود، یک بیماری ناتوان کننده و ناراحت کننده نیز می باشد.
روش کورت ساکشن برای درمان این اختلال مؤثر است و می تواند به میزان قابل توجهی کیفیت زندگی بیماران را بهبود دهد. با این وجود، ممکن است بعد از عمل مجددا عود کند.
اگر چه دلیل دقیقی برای این واقعیت به وضوح درک و اشاره نشده است، نظریه های بسیاری مانند کورتاژ به اندازه کافی و تغییرات آناتومیک با تراکم زیاد غدد عرق در لایه میان پوستی مشبک فوقانی پیشنهاد شدهاند.
جدول ۱: عوارض جانبی مربوط به روش کورتاژ- لیپوساکشن، مرتبط با ابزارهای مورد استفاده
| مرجع | روش جراحی | مواد و وسایل مورد استفاده | تعداد بیماران | عوارض جانبی (تعداد بیماران) |
| لی دی، ۲۰۰۶ (هایپرهیدروزیس/اسمیدروزیس یا بیماری بوی شدید زیر بغل) | کورتاژ- لیپوساکشن | کانولای فاطمی Fatemi | ۲۵ (آنالیز ۲۰نفر) | اکیموز موقت (مشخص نشده) عفونت ثانویه موضعی(۲) کاهش تعداد موها (۲۰) |
| کیم، ۲۰۰۸ (هایپرهیدروزیس/اسمیدروزیس یا بیماری بوی شدید زیر بغل) | کورتاژ- لیپوساکشن | کانولای فاطمی Fatemi + کاسیو Cassio | ۶۵ | اکیموز موقت (مشخص نشده) آلوپسی کانونی (۲) برداشت جزئی اسمیدروزیس(۲) عود مجدد اسمیدروزیس طی یک سال (۲) اسکار (جای زخم) (۱) سروما (۱) باز شدن زخم (۲) پوسته پوسته شدن پوست (۲) عدم بهبود هایپرهیدروزیس (۱) عود هایپرهیدروزیس آگزیلا (۱) |
| وولینا، ۲۰۰۸ (هایپرهیدروزیس) | کورتاژ- لیپوساکشن | کانولای فاطمی یا ساتلر Sattler | ۳۷ | هماتوم خفیف (۲۹) حساسیت و سوزش اطراف بخیه (۶) بی حسی موقت (۲۱) عود جزئی (۶) باندهای زیرپوستی موقت، خفیف تا متوسط (۴) |
| سئو، ۲۰۰۸ (اسمیدروزیس) | کورتاژ- لیپوساکشن | کانولای فاطمی | ۴۳ | اکیموز موقت (۴۰) نکروز کانونی پوست (۴) سفت شدگی پوست (۳) هماتوم/ سروما (۱) |
| بینیک، ۲۰۰۵ (هایپرهیدروزیس) | کورتاژ- لیپوساکشن | کانولای لیپوساکشن به قطر ۳ تا ۴ میلیمتری | ۱۵ | هماتوم (۲) عود هایپرهیدروزیس (۴) فیبروز موقت (۳) نکروز (۲) |
| بچارا، ۲۰۰۶ (هایپرهیدروزیس) | کورتاژ- لیپوساکشن | ۱٫کانولای لیپوساکشن با یک سوراخ ۲٫ کانولای لیپوساکشن با سه سوراخ ۳٫کانولای تیز مخصوص کورتاژ-لیپوساکشن | ۱۴ ۱۴ ۱۴ | هماتوم (۸/۶/۶) اروزیون سطحی پوست(۲/۲/۱) تشکیل چسبندگی (۴/۳/۳) سروما (۱ بیمار در این گروه با استفاده از کانولای دارای ۳ سوراخ) احساس خارش یا سوزش پوست (۸/۷/۶) آلوپسی جزئی (۳/۲/۲) |
| چرن، ۲۰۱۰ (اسمیدروزیس) | کورتاژ- لیپوساکشن | شِیوِر آرتروسکوپی | ۳۰ | عفونت زخم جراحی (۱ ناحیه آگزیلا) اکیموز خفیف تا متوسط (۲۸) |
| دارابانیو، ۲۰۰۸ (هایپرهیدروزیس) | کورتاژ- لیپوساکشن | کانول ۱۲ گیج | ۲۸ | عفونت های زخم جراحی متوسط(۴) اسکار هیپرتروفیک ناهنجار و ماندگار (۱) |
| آرنجا، ۲۰۰۷ (هایپرهیدروزیس) | کورت ساکشن | شِیوِر آرتروسکوپی | ۵۰ | اسکار هیپرتروفیک (۱) عود (۳) آلوپسی (۱) عفونت (۷) احساس خارش یا سوزش پوست (۱) |
| لی، ۲۰۰۵ (اسمیدروزیس) | کورت ساکشن | شِیوِر آرتروسکوپی (E9005 System, Linvatec Corporation, Largo, Florida, USA) | ۸۹ | اسکار هیپرتروفیک (۱) هیپرپیگمانتاسیون موقت (مشخص نشده) سفت شدگی موقت پوست (مشخص نشده) |
ادامه دارد.
ادامه.
جدول ۱: عوارض جانبی مربوط به روش کورتاژلیپوساکشن، مرتبط با ابزارهای مورد استفاده
| مرجع | روش جراحی | مواد و وسایل مورد استفاده | تعداد بیماران | عوارض جانبی (تعداد بیماران) |
| بچارا، ۲۰۰۸ (هایپرهیدروزیس) | کورتاژ- لیپوساکشن | کانول تیز سایشی یا خراشنده (Gaedigk GmbH, Bochum,Germany) | ۱۵ | هماتوم (۳) احساس خارش یا سوزش پوست (۴) ریزش کانونی موها (۹) چسبندگی فیبروتیک زیرپوستی (۸) سروما (۱) اروزیون پوست (۳) نکروز (۱) |
| وو، ۲۰۰۹ (اسمیدروزیس) | کورت ساکشن | شِیوِر آرتروسکوپی (E9005 System, Livatec Corporation, Largo, FL) | ۱۵۶ | هماتوم (۲) نکروز (۱۰) احساس خارش یا سوزش موقتی پوست (۵) |
| پارک، ۲۰۰۱ (اسمیدروزیس) | کورت ساکشن | کانول ساکشن با یک سوراخ | ۳۲ | عود اسمیدروزیس (۱۵) بدون عوارض جانبی |
| لارسون، ۲۰۱۱ (هایپرهیدروزیس) | کورت ساکشن | شِیوِر آرتروسکوپی (Stryker, Kalamazoo,Michigan) | ۴۵ | عفونت (۱) هماتوم (۲) عود نشانه های بیماری (۲) |
| هوانگ، ۲۰۱۰ (اسمیدروزیس) | کورت ساکشن | شِیوِر آرتروسکوپی (E9005 System, Livatec Corporation, Largo, FL) | ۷۰ | کیست های اپیدرمی (۲) اسکار(۵) هیپرپیگمانتاسیون پوست (۷) زخم های جدید ناشی از ویتیلیگو در ناحیه آگزیلا (۱) |
| بچارا، ۲۰۰۷ (هایپرهیدروزیس) | کورت ساکشن | کانول سایشی | ۵۱ | اکیموز (۳۹) اروزیون پوست (۱۴) تشکیل موقت چسبندگی (۱۱) سروما (۷) گزگز یا مورمور پوست(۶) ریزش کانونی موها (۴) |
| سئو، ۲۰۰۸ (اسمیدروزیس) | کورت ساکشن | کانول فاطمی | ۴۳ | اکیموز موقت (۴۰) نکروز کانونی پوست (۴) سفت شدگی پوست (۳) هماتوم یا سروما (۱) |
| بچارا، ۲۰۰۷ (هایپرهیدروزیس) | کورت ساکشن (جراحی ثانویه) | کانول تیز سایشی (Gaedigk GmbH, Bochum, Germany) | ۱۹ | اروزیون سطحی پوست (۶) احساس خارش یا سوزش موقتی پوست (۴) سروما (۲) چسبندگی موقت (۶) آلوپسی جزئی (۳) |
| رضایی، ۲۰۰۹ (هایپرهیدروزیس) | کورت ساکشن | کانول ۷ میلیمتری | ۱۶۸ | سروما (۵) پوسته پوسته شدن مشابه لکه تاول در ناحیه مرکزی آگزیلا (۲۵) |
فرضیه های دیگر عبارتند از: اختلالات جبرانی غدد عرق باقی مانده، و کورتاژ انجام شده در لایه بافت آناتومیک اشتباه. یافته هایی از یک تحقیق اندوسکوپی کمی بعد از کورتاژ-ساکشن توسط بچارا و همکاران وی (۲۰۰۶) نشان می دهد که اجرای این روش در حد بسیار سطحی عملا حذف کامل غدد عرق را غیر ممکن می سازد.
یافته های لارنس و همکارانش (۲۰۰۶) نیز این واقعیت را تایید می کند و حضور غدد عرق را در بخش پایینتر پوست نشان می دهد. به طور متوسط ۳ تا ۵ میلی متر از ضخامت آن مشخص شد که توسط بافت غدهای اشغال شده است. بچارا و همکارانش (۲۰۰۹)، عود بیماری تعریق را پس از انجام روش های حداقل تهاجمی (لیپوساکشن و کورتاژ لیپوساکشن) در 24 بیمار با استفاده از آزمایش نشاسته و ید مورد بررسی قرار دادند.
این مولفان سه الگوی عود مجدد را به صورت دایره ای، هلالی و نقطه ای در محل شکاف های جراحی کشف کردند. این الگوها نشان می دهند که جراحان عمدتا بر ناحیه مرکزی آگزیلا متمرکز می شوند که دارای بیشترین میزان تعریق از نوع هیپرهیدروتیک است.
جدول ۲: نتایج روش کورتاژ-لیپوساکشن
| مرجع | تعداد بیماران | پیگیری ماهانه (متوسط) | نتایج |
| لی، ۲۰۰۶ (هایپرهیدروزیس/اسمیدروزیس) | ۲۵ | ۱۰٫۷ | به میزان۹۸% خوب تا عالی در ارتباط با بو ۱۰۰% بیماران مبتلا به هایپرهیدروزیس (۳) با نتایج عالی |
| سئو، ۲۰۰۸ (اسمیدروزیس) | ۴۳ | ۱۵٫۸ | ۷۲٫۱% خوب تا عالی |
| بونی، ۲۰۰۶ (هایپرهیدروزیس) | ۶۳ | ۲۴ | -۴۹ بیمار راضی بودند ۱۱ نفر نسبتا راضی بودند ۳ بیمار ناراضی بودند |
| تسای، ۲۰۰۱ (اسمیدروزیس) | ۱۰ | ذکر نشده | ۸۰% بیماران راضی بودند ۲۰% نسبتا راضی بودند |
| چرن، ۲۰۱۰ (اسمیدروزیس) | ۳۰ | ۱۰ | ۹۳% خوب تا عالی ۷% نتایج قابل قبول |
| وولینا، ۲۰۰۸ (هایپرهیدروزیس) | ۳۷ | ۴۸ | ۸۳٫۸% بیماران راضی بودند ۵٫۴% بیماران نسبتا راضی بودند ۱۰٫۸% بیماران ناراضی بودند |
| آرنجا، ۲۰۰۷ (هایپرهیدروزیس) | ۵۰ | ۲۸ | ۹۶% بیماران راضی بودند ۲ بیمار ناراضی بودند (به دلیل عود عفونت پس از عمل، نه به خاطر عود خود بیماری) در ۳ بیمار عود خفیف بیماری مشاهده شد |
| لی، ۲۰۰۵ (اسمیدروزیس) | ۸۹ | ۲۰ | نتایج عالی در ۵۵ بیمار (۶۱٫۸%) نتایج خوب در ۲۷ بیمار (۳۰٫۴%) نتایج قابل قبول در ۷ بیمار (۷٫۹%) |
| وو، ۲۰۰۹ (اسمیدروزیس) | ۱۵۶ | ۱۶ | ۹۷٫۴% رضایت داشتند ۱۴۴ نفر راضی بودند 8 بیمار نسبتا راضی بودند ۴ بیمار ناراضی بودند |
| بچارا، ۲۰۰۷ (هایپرهیدروزیس) | ۵۱ | ۹ | ۹۶٫۱% بیماران راضی بودند |
| هوآنگ، ۲۰۱۰ (اسمیدروزیس) | ۷۰ | ۱۸٫۳ | ۲۴ بیمار بسیار راضی بودند ۴۱ بیمار کاملا راضی بودند ۵ بیمار راضی بودند |
| بچارا، ۲۰۰۷ (هایپرهیدروزیس) | ۱۹ | ۸ | 16 بیمار کاملا راضی یا راضی بودند (۸۴%) ۲ بیمار نسبتا راضی بودند (۱۱%) ۱ نفر راضی نبود (۵%) |
| دارابانیو، ۲۰۰۸ (هایپرهیدروزیس) | ۲۸ | ۱۲ | بیماران نتایج جراحی را به صورت زیر در نظر گرفتند: رضایتبخش ۲۴% خوب 14.3% عالی ۲۵% نامطلوب ۳۹٫۳% |
نوع هلالی همیشه از نمای جانبی عضله سینه ای مشاهده شده و حاکی از آن می باشد که در فرورفتگی کاسهای بین این عضله و آگزیلا کورتاژ دقیقی انجام شده است. این نواحی در اطراف شکاف ها با کورتاژی که به صورت حرکات پنکه ای انجام شود به آسانی قابل دسترسی نیستند. و این عمل به مقاومت و استمرار تعریق مفرط در این نواحی دامن می زند. فشار لازم برای تراشیدن در اطراف نقاط قرارگیری کانول نیز کافی نیست.
با درنظر گرفتن این یافته ها، مولفین عملکرد پیش از عمل را پیشنهاد می کنند که عبارت است از نشانه گذاری ناحیه هیپرهیدروتیک از طریق آزمایش نشاسته و ید، و پس از آن، اجرای یک جراحی دقیق در تمام نقاط تعریقِ مشخص شده.
نواحی کوچک عود عرق را می توان به طور کلی با آزمایش نشاسته و ید شناسایی کرد. دراین موارد، نواحی محدود شده را می توان به راحتی با اجتناب از روش ثانویه حداقل تهاجمی از طریق بستن اولیه برداشت. با این وجود، بچارا و همکاران وی (۲۰۰۷) طی تحقیقی نشان دادند که کورتاژ لیپوساکشن را می توان در یک بیمار، با نتایج موثر و عدم افزایش وقوع عوارض جدی تکرار کرد.
بچارا و همکارانش (۲۰۰۸) پژوهشی انجام دادند که در آن به ارزیابی جریان خون ناحیه آگزیلا در بیماران تحت کورتاژ لیپوساکشن پرداختند. بیماران، قبل از جراحی و در روزهای ۱، ۷ و ۲۸ پس از جراحی مورد بررسی قرار گرفتند. اندازه گیری ها در ناحیه مرکزی صورت گرفت؛ در ناحیه ای که دو سانتی متری مرکز آگزیلا واقع شده اما داخل ناحیه کورتاژ، و در پوست نرمال اطراف آن از طریق تصاویر گرفته شده با لیزر داپلر می ماند. در روزهای ۱ و ۷ بعد از عمل، ناحیه مرکزی و ناحیه ۲ سانتیمتر از مرکز به طور قابل ملاحظه ای دارای مقدار کمتری پرفوزیون بود، در حالی که ناحیه مجاور آن میزان پرفوزیون بیشتری را نشان داد. این واقعیت با مشاهدات بالینی که نکروز پوست همیشه در ناحیه مرکزی آگزیلا رخ می دهد می تواند مطابقت باشد. روز ۲۸ م پس از جراحی، هیچ ناحیه ای مقادیر معنی دار متفاوت با مقادیر قبل از عمل جراحی نشان نداد، اگر چه منطقه مرکزی هنوز کمی کاهش در پرفوزیون داشت.
کریدن و همکارانش (۲۰۰۴) اشاره می کنند که تمایز روشنی بین تعریق فیزیولوژیکی و تعریق بیش از حد پاتولوژیک وجود ندارد. درک هایپرهیپریدروزیس، طبق اظهارات این مولفین، بسیار فردی است. دارابانیو و همکارانش در یک تحقیق انجام شده در سال ۲۰۰۸، نتیجه گرفتند که بیماران مبتلا به تعریق کم از لحاظ بالینی و روانشناسی از کورت ساکشن نتیجه قابل توجهی نمی گیرند.
بنابراین، این مولفین توصیه می کنند بیماران به طور دقیق با میزان تعریق بالاتر از ۲۵ میلی گرم در دقیقه
در آزمون گراویمتریک انتخاب شوند. این کار باعث جلوگیری از نارضایتی بیماران خواهد شد.
ورکمپ و همکاران وی (۲۰۱۰) بر این باورند که اگر میزان تعریق بالاتر از ۵۰ میلی گرم در دقیقه باشد، هایپرهیدروزیس رخ می دهد.
طبق اظهارات سولیش و همکارانش (۲۰۰۸)، و هوند و همکاران وی (۲۰۰۲)، هایپرهیدروزیس هنگامی اتفاق می افتد که میزان تعریق بالاتر از ۱۰۰ میلی گرم در ۵ دقیقه در مردان و۵۰ میلی گرم در ۵ دقیقه در زنان باشد.
بچارا و همکارانش (۲۰۰۷) پیشنهاد می کنند که برای تحقیقات علمی، اثربخشی روش های جراحی برای
درمان هیپریدروزیس آگزیلا حداقل با یک روش اندازه گیری عینی ارزیابی می شود. آنها بر این باورند که آزمون گراویمتریک بهترین روش برای ارزیابی موفقیت جراحی است. این مولفین گزارش می دهد که تشخیص تفاوت بین بیمارانی که جراحی بر روی آنها موثر نبوده و آنهایی که ناراضی هستند دشوار است، اگر چه آزمون های نشاسته و ید، و گراویمتریک نرمال باشد.
پروبستل و همکاران وی (۲۰۰۲) بر این باورند که یک وقفه کنترل حداقل چهار هفته عملکرد آزمون گراویمتریک پس از این روش جراحی ضروری است؛ به این دلیل که در طول دو هفته اول پس از جراحی، تعریق معمولا کاملا متوقف می شود، و تنها پس از آن به یک سطح جدید فردی باز می گردد.
سویین هارت و همکارانش (۲۰۰۰) معتقدند که نتیجه موفقیت آمیز زمانی رخ می دهد که بیماران قادر به کنترل تعریق خود با استفاده از ضد تعریق های متداول و دئودورانت ها باشند، چرا که حذف تمامی غدد عرق غیر ممکن است.
نتیجه گیری
کورتاژ لیپوساکشن غدد عرق یک تکنیک جراحی حداقل تهاجمی ایمن و آسان است. دارای میزان موفقیت بالا و عوارض جانبی کم می باشد (جداول ۱ و ۲).
بر اساس تجزیه و تحلیل جدول ۱، 7.47٪ از بیماران هماتوم / سروما داشتند؛ ۲٫۰۶٪ دارای نکروز بود؛ و ۱٫۴۷٪ عفونت ثانویه داشتند. تجزیه و تحلیل جدول ۲ نشان می دهد که استفاده این روش در درمان هایپرهیدروزیس آگزیلا، میزان موفقیتی تا ۸۲٪ داشت و هنگامی که برای درمان اسمیدوز انجام شد میزان موفقیت آن ۹۲٪ بود. فقط بیماران راضی و نتایج خوب تا عالی نتایج موفقیت آمیز در نظر گرفته شد. به طور کلی بیماران به خوبی جراحی را تحمل می کنند و در مقایسه با سایر روش های جراحی، دوره کوتاهتری برای از سرگیری فعالیت های روزمره (۵ تا ۱۲روز) مورد نیاز است. اگر چه تکنیک های نوع IB معمولا کاملا موثر و درمان کننده اند، بیمارانی که به طور کامل از نتیجه راضی نیستند می توانند دوباره با استفاده از همان روش تحت درمان قرار بگیرند. این امر تقریبا همیشه با موفقیت انجام می شود. تسلط و چیره دستی در تکنیک برای عملکردی ایمن در این روش با عوارض جانبی حداقل و میزان کم عود مجدد بسیار حائزاهمیت است.
اگر چه نتایج کنونی کاملا رضایت بخش هستند، همیشه امکان نوآوری و بهبود تکنیک ها وجود دارد.
آدرس مطب : تهران ، یوسف آباد ، خیابان فتحی شقاقی ، بین بیستون و چهلستون ، مجتمع پزشکی شقایق
تلفن : 88724048 - 021
